Günümüz Çocuklarının Yorgunluğu ve Eğitim Modelimiz

Çocuğun ruhi donanımına inkişaf zemini oluşturan eğitim, pergel gibidir.Bir ayağı sağlamsa, yani milli manevi değerlerle serfiraz bir noktada ise düzgün şekiller ortaya çıkar.Ancak pergelin iki ayağı da oynuyorsa o eğitim fabrikasından ucube doğar.

Pergelin bir ayağının yaşadığı kaymaları gören Cemil Meriç, toplumumuzun tarihiyle olan kopukluğuna düştüğü izdüşümle her şeyi özetlemektedir; 

'İhtiyar dev muhteşem mazisinden utanıyordu.Sonra bu utangaçlık unutkanlığa yol açtı.’

Çocuklarda kimlik kazanımı mazisinden aldığı motivasyon kaynağı ile doğru orantılıdır.Bugünün çocuklarının yaşam tarzında 'bize' ait değil de 'başkasına' ait davranış modelleri at başı gidiyorsa yanlış giden birşeyler olsa gerek.Daima sahip olma gaye-i hayalini ilke edinmiş bir nesil, tüketim çarkında kendisini tüketmektedir.Sahip oldukça da elindekileri tutma enerjisinden dolayı korku psikolojisinden sıyrılamamaktadır. Bu korku maalesef çevresine güvensiz bir şahsiyeti de ortaya çıkarmış olacaktır.Başkalarına ait fantazi hayat tarzları  günümüz çocuklarını erken yormaya başladı. Bu yorgunluktaki nesli ihya etmenin çıkış yolu ise, çocuklardaki milli közleri tekrar alevlendirecek formasyonu eğitim sahalarımıza yansıtmak ve muhakeme gücünü ciddi sarsacak ideal anlayışını ve var oluş gayesini özümseyecek şahsiyet kazanımları çabası içerisine girmekle mümkün olacaktır. 

Yeniden eskimez insanların güçlü mefkurelerini, yeni jenerasyon genç dimağların  enerjisiyle mezc ederek günümüz şartlarının mecrasında  bir senkronizasyon sunumuna ihtiyaç var.

Unutulmamalı ki kartalların kanatlarının yolunması, doğacak neslin kartal olmasını  engellemez.