Ailelerin çocuk talim ve terbiyesinde en çok 14 - 17 çağ nüfusundaki gençlerle yaşadığı sorunlar göze çarpmaktadır.
Günümüz aileleri sorunun çıkmasından korkacaklarına, sorunları kontrol edebilme becerisini geliştirmeye gayret sarfetmelidir. Zira kontrol edilebilir sorunlar, istidat ve kabiliyetlerin inkişafında fayda eksenlidir.Bu yaş seviyesinde olabildiğince 'tepki' değil 'cevap' verin.
Ebeveynin hem geçmişteki ihmalleri hem de 'daha ne yapabilirim ki' retoriğinden öteye gitmeyen serzenişleri, delikanlılık dönemindeki gençlerle ilgili sıkıntıları artırmaktadır. Bu noktada ailelerin çocuk eğitiminde istifade edeceği iki iksire sığınmaları yerinde olacaktır. Bunlardan biri anne-babanın çocuklarına verecekleri 'fırsatlar', diğeri de sunacakları 'seçenekler'dir.
Çocuklarımıza fırsatlar vermemiz inisiyatif kazandırırken, sunacağımız seçeneklerle de irade gelişimine medar olunacaktır. Zira iradelerine ket vurulan bireylerin zamanla hayat konsantrasyonlarının da yok edildiği aşikardır.
Yağmur yağdığı vakit ıslanmamak için evin dışını kendisine haram edinen çocuklarımız bugün şemsiye kullanmaktan korkmaktadırlar.Trafik kazasını görüp de araba fobisi oluşan insan sayısı az değildir. Her olumsuz hadise karşısında bireyin tutumlarının ana kaynağı, aile yuvasında edindiği hayat gözlüğünden ileri gelir. Unutulmamalı ki talim ve terbiyede su-i misal, misal değildir.
0 comments:
Post a Comment