Mahrûti Bakış Açısı ile Tarihî Bir Seyir

Mahrûti Bakış Açısı ile Tarihî Bir Seyir

 "Vaktin birinde padişahın biri tebdil-i kıyafetle vezirini de yanına alarak, tebaasının nabzını yoklamak için gezintiye çıkar. Bakar ki bir evin bahçesinde ihtiyar bir kadın fidan çapalamaktadır. İhtiyar kadına selam verdikten sonar padişah;

-‘Teyzem ne yapmaktasın?’ diye sorar.

-‘Evladım görmüyor musun fidan dikmekteyim’ der  ihtiyar kadın.

Padişah:

-‘Teyzem görüyorum amma, senin yaşın ilerlemiş, kaddin bükülmüş, ölüme merdiven dayamaktasın. Meyvesini bile belki göremeyeceğin bir fidanla uğraşmaktasın.’

İhtiyar kadın alnından dökülen boncuk boncuk terleri siler ve:

-‘Evladım, şu karşıdaki meyvedar ağaçları görüyor musun? İşte o ağaçları bizden evvelkiler dikmiş biz yiyoruz. Biz de bu fidanları dikeceğiz ki bizden sonrakiler yesin.

Tebaasının içinden ihtiyar bir kadının bu sözü söylemesi padişahın çok hoşuna gider ve vezirine ‘teyzeme bir kese altın ver’ der.

İhtiyar kadın:

-‘Gördün mü evladım bizim fidan şimdiden meyve verdi.’

Padişah, bu söz üzerine de tebessüm eder ve vezirine bir kese altın daha verdirtir.

İhtiyar kadın:

-Evladım der, sen hiç gördün mü bir fidanın bir yılda iki kere semere verdiğini?

Padişah vezire bir kese altın daha verdirtecektir ki, vezir padişahın kolundan tutar:

-Aman padişahım, bu teyze biraz daha konuşursa biz geriye göynekle döneriz."J

Enaniyetin ve benmerkezciliğin kimlik olarak yansıtılmaya çalışıldığı şu asırda insanlığımız ne kadar da o teyzemizin ufkuna muhtaç. Bilinmeli ki bugünü ihmal edip değerlendirmeyenlerin yarınki dünyalarında temennî sadâlarından başka bir şey duyulmaz. Temenniyle gül bitmez. Ekilip çekirdeği çatlamayan tohum meyve vermez.

Evet Anadolu analarının bu mahrûti bakış açısı ile tarih seyredip durdu. Bir büyüğün  ifadesi ile ‘bizler bizden öncekilerin ekip biçtikleriyiz, bizden sonrakiler de bizlerin gayretlerinin semeresi, meyvesi olacaktır’. Bilinmeli ki tomurcuk derdinde olmayan ağaç, odundur.