Su donarsa dışındaki kabı parçalar.Tohum toprağı delerek yeryüzüne çıkar ve sümbül verir. Kuluçkada vakti gelen yumurta içinden civciv kabuğu kırar ve başını çıkarır.İnsan dışındaki tüm varlıklar fıtrata mahkum ve kayıtlı iken, insan fıtrat zemininde kabileyetleri ölçüsünde nice keşiflere yelken açar.
Kainatın cari kanununda var olan fıtrat ilkesi her daim işlemeye devam eder.İnsanın mahiyetini ve yaratılış hakikatındaki temel hususiyetler, 'fıtrat' denilen etiketle ifade edilir. Aslında tüm insanlardaki ortak ve benzer özelliklerin adıdır fıtrat. Mesela insanın fıtratına derc olunan doyumsuzluk ve ebediyete talip olma duyguları ortak ve umumidir.
Koordinatları sadece fani dünya ile sınırlı kalmayan insanoğlu, donanımının gereği cebindeki tükenir bir kaleme bile 'tükenmez kalem' demekte ve yokluğun şedid hususiyetininden uzak durmaktadır.Evet yokluk şedidtir.Varlığın en şiddetli düşmanı yokluktur. O yüzden Allah ebedi devam edecek hayat güzergahları da yaratmış ki insanı yokluk cenderesinden alıkoymuştur.İşte insanın, tükenmez kalem demesinin sırrı ,insanın donanımında yer alan fıtri beka arzusudur.
"Adamın bir tanesi İstanbul'da hamallık mesleğini icra etmektedir.Eskiden hamalların kullandığı küfeler varmış.Küfe taşırken adamın beli kamburlaşmış.İhtiyarlamış artık.Yoruluyor ve hamallıktan takati de kalmıyor.
Bazen atarmış küfeyi ve: 'Ya Rabbi Azraili gönder artık hazırım ben.Bıktım artık Rabbim, hamallıktan kurtulayım, dermiş.
Bir gün yine yokuş mu yokuş bir yerde, yük ağır mı ağır,kendi de yorulmuş ihtiyar artık,biçare bakmış sağından solundan hızlı hızlı giden adamlar var.Hamal canı sıkılıyor ve yeter artık diyor,atıyor küfeyi kenara.
Ya Rabbi çok samimiyim,gönder Azraili al benim canımı demiş.Adam can u gönülden dua edince Azrail gelmiş yanına adamın.
Azrail;'Selamun aleykum', demiş.
Hamal;'Sen kimsin?'
Azrail;'Ben ölüm meleğiyim. Beni çağırdın ya, ben de geldim' demiş.
Hamal; 'Hele şu küfeyi sırtıma bi kaldırıver' demiş."
0 comments:
Post a Comment