Güven
bağrından neş'et edecek sevgi, insan fıtratına derc olunan büyük bir sermayedir.
Bu sermaye insanın limbik sistemini beslemesi açısından da hayatî öneme
sahiptir. Bireylerin tahrip olan limbik sistemlerinden kaynaklı insanlık dışı
vahşetlerin yaşandığı günümüzde, dimağ ve yürek rezonansını sağlayacak aile
terbiyesi ehemmiyet kesbetmektedir.
Güven ve sevgi, çocuğun yeterliliklerini görmesine mahal
verir. Ruhsal baskı, çocukların ufkuna gölge düşürür ve yetersizlik sendromuna girer.Yetersizliğini
farketmek ise endişeyi doğurur. İçsel uyumsuzluktan fırsat bulan enerjidir
kaygı. Bu nedenle ebeveyn, evde yuva hâlesi estirmeye gayret etmelidir.
Aile ortamlarında yüksek sesli bağırmalar çocuğun güven
tohumlarını zedelerken, aşırı koruyucu ebeveyn yaklaşımları da kaygı
derinliğini artırarak çocuğun güven debisini en aza indirmektedir.
Unutulmamalı
ki insan ruhu nihayetsiz güven duygusuna muhtaçtır.
0 comments:
Post a Comment