İnsanın kıymeti gâye-i hayali nispetindedir. Vizyonun büyüklüğü ise insanın nelerden vazgeçtiği ile doğru orantılıdır. Bu bağlamda çocukların tâlim ve terbiyesine yönelik çabalarda,
idealleri olan nesillere dem tutacak formasyonların olması zorunluluk ihtiva
etmektedir.
Eğer kişinin himmeti onun egosuna dönük ise, o insan egosu kadardır.
Nitekim hasta düşünceler hasta bedenler üretir. Emel sahibi olmak yani gelecek
vizyonu içinde ümit yüklü olmak ve gelecek projesine sahip olmak sosyal
hastalıklara da reçete olacaktır. Zira çözüm kümesinde yer almayanlar sorunların da bir parçası
olurlar. Sorumluluk yüklenmekten kaçınanlar, eleştiri
topuzunu elinden bırakmayan prototiplerdir.
0 comments:
Post a Comment